Қала Қазақстан - Атырау. Қазақстан қалаларының
әңгіме
Гурьев, өзенінің сағасында Каспий теңізі бойынша қала,. Орал (содан кейін - Жайық). Мұнда 1640 жылы Астрахань губернаторы ағаш абақты (нығайту) көмегімен салынған оның ұлдары бар Ярославль көпес Guri Nazariev, Жайық өзені тиесілі сарай, жылы Ноғай хандығының құрмет төлеп (Жайық - кеңінен ағып, орыс төгілуі аударылған). Острог яғни, Өскемен Яик қала деп аталды қала өзенінің Яик сағасында орналасқан. Nazarevo қазақтарды келгенге дейін мұнда қарабайыр құрылымын болды - өзен төсек арқылы қамысты немесе ағаш қоршауы «yyshіk» (uchug) деп аталатын қызыл балық тұтқындауға. Қала, сөзбе-сөз «үй», сондай-ақ ( «yyshіk») деп аталатын uyshik, жағалауында орналасқан, бірақ бұл жағдайда) балық қақпанға білдіреді. Гурьев өзен аузына уылдырық дейін өтетін емес, құнды қызыл балық тиімді балық аулау ұйымдастыруға мүмкіндігі тартылған. Осы мақсатта олар, әсіресе қазақтар өзені Жайық жоғары болып табылады, балықшылар елеулі бұзылуы туындаған, бұл үлкен стационарлық «uchug» салынды. Бұл «Casa» деп аталатын Қазақстанның оңтүстігінде тоғанда балық жинау үшін қарабайыр, бірақ тиімді құрылымын uchugu. Қазақстан Қалтаев Мұхамеджанов Халық жазушысы Қызылорда облысында кенті «Қазалы» деген сөз «Casa», яғни өз атауын алады деп мәлімдеді балық сақтау жанында орналасқан ауылы,.
Nazarevo фермасы біртіндеп күшті алды, және олар хандығы төмендеді Ноғай жауынгерлерді болып табылады. Енді өндірушілер берік тас қамал салу белгіленген шештік. Михаил Гуревич - үлкен ұлы мемлекеттік қолдау іздеп Nazareva. Михаил Гурьев жеке мүдделері оның Яик uchugami меңгерді барлық көмек көрсетуге шешім қабылдады патша үкіметінің саясатына сәйкес жүзеге асырылады, иесіне сезіндім бұл факт, тас қамал салынған. «Патша-император және Бүкіл Ресей Михаил Федорович Ұлы князь бастап Яик өзенінің құрылысшы Kupchino Михаил Гурьев үшін ...» хат, Жарлығымен атына сол жылдың 18 сәуірде қабылданды. Төртбұрышты әрбір қабырға мұнаралар арасындағы қоршау жүз аула екенін ... тас қалаға жасау ... өзенінің туралы Яик қалалық тас шарасын төрт жүз ауланы ұйымдастырады «және ені мен Астрахань тас қала ретінде тіс қалыңдығы ..: Ол деді . «. М. Гурьев, өз есебінен тас бекініс салу уәде берді. Қазынашылық жыл сайын 600 құрылысшыларға жеткізуге міндеттенді.
6 маусым, 1647 тас бекініс құрылысы басталды. және Platova Выковка - жаңа қала үшін орны Яик өзенінің сағасында және оның жеңдер арасындағы арал ретінде таңдап алынды. Ол Астрахань «тас Town» құрылысына қатысты құрылыс шебері Иван Остриков, жетекшілік етеді. Құрылыс қыңыр қарсылық Verkhnejaitskaya және Дон казактары өтті. Жайық казактары - өзен Жайық сағасында Еділ мен Каспий теңізі арқылы, оның жолын жасады, содан кейін оның жоғарғы ағысындағы отырықшы Дону келді. тарихы XVI ғасырдың екінші жартысында Иван Грозный қанды патшалығы ұшу пана іздеуге «қаңғыбас» Волга аумағы халықты мәжбүр болып табылады. Дон және Еділ - бояре Литва және Польша, патшалықтың оңтүстік-шығысында қарапайым адамдардың қашып кетті. Иван Грозный Мстители және Еділ казактары қуып жетті. қоса алғанда, әр түрлі бағытта ұмтылды олардың банда талқандады өзендер Жайық (Яик) және Эми (Ембі) үшін. Runaway казактарының, ол таңдау жоқ. Немесе жедел Солтүстік Каспий теңіз аралдарында орналасады, содан кейін өзен Жайық сөзсіз жергілікті тұрғындармен күрес немесе патшаның ноян ratey Мәскеу қаза болуы белгілі жоғары жылжыту.
1649 жылы атаман Kondyrev содан қазынаға қабылданды қала, және оның құрылысшы қираған, Гурия, 7 жыл Яицк uchug және Ембі су тегін берілді. 1661 жылы қала және ағаш қолөнер казак атаманы Parshikov жер таппайды. Қалада казактар қорғау үшін гарнизон стрельцов орналастырылған болатын, бірақ 1667 жылы атаман Қасымов, алды тонап және қаланы өртеп жіберді. 1668 жылдың көктемінде, мен С. Pazin аралады, ол өздері бірнеше рет орталық үкімет қарсы бүлік шығарды стрельцов, енгізілген, оны қайта кетіп кейін ғана. қала мұнаралары бар тас қабырғаға қоршалған.
<span><span>Salta01 <span>середнячок </span> ответила 03.02.2014 </span><span>Ана... Әрбір адам осы керемет күміспен қапталып, алтынмен апталған АНА деген сөзді естіген сәтте-ақ жүрегі дір етеді. Сен осы дүниеге шыр етіп келген сәтте анаң \"БАУЫР ЕТІМ БАЛАМ\",- деп ақ сүтін беріп, аяалап, МЕНІҢ БАЛАМ КЕРЕМЕТ деп мақтан тұтады. Иә, бірақ біз осы ана махаббатын қадір тұтып, бізде сол керемет адамды аяалап жүрміз бе? Ана көңіліне қаяу түсірместен мақтан тұтатындай сүйкімді жағымыздан көрінеміз бе? Жоқ ондай адамдар саны кемде-кем! Екінің бірі ондай жақсы қылық істемейді! Ана махабатына біз мүлде басқаша жауап береміз... Ұлымыз барып жаман қылық істейміз, ал қызымыз ше? қызымыз анаға көмек берудің орнына, бет жыртысып ұрсысамыз...Бірақ оның бәрі ананың жүрегіне қалай ауыр тиетінін түсіне алмаймыз. Себебі кәзіргі жастардың санасы өте төмен.
\"Алып анадан туады \" дегендей біздің неше түрлі ғұламаларымыз, батырларымыз анадан туған. Әл-Фараби тіпті Фердаусидің өзі осы анадан туды емес пе? Ананың құдіреті өте күшті... Мұны мына бір Ақсақ темірдің \"Өлімді жеңген ана\" тақырыбынан-ақ байқауға болады. \"Ақсақ темірдің ұлы өлген соң ол баласының кегін қан төгіс арқылы қайтармақ болды. Алып мұнараларды адамның сүйегінен тұрғызды. Қаһарына мінген Темірді көрген кезде адамыңда тіпті жан-жануарлар жан-жаққа қашатын. Сол кезде бір әйел адам келіп:
-Хан болсаң өзіңе хансың, ал мен үшін сен адам қатарына да жатпайсың! Сен әлемге өлім әкелсең, мен өмір силаймын. Сені де ана тапқан! Сен де анадан шыққансың. Баламды кері қайтар,-деп бұйырады. Сол кезде Темір әскерін дүниенің төрт бұрышына жібереді. СОл кезден бастап Темір райынан қайтып, басқаша өмір сүреді\"
Міне терең мазмұн осында жатыр. Тіпті тас жүректің жүрегін жібітіп, тілін таба білетін адам ол АНА!
Жұмақ ана табанының астында, сол жұмақ есігін ашам десең ешқашан анаңды ренжітпе!
Бірде пайғамбарымызға Мұхаммед (с.ғ.с)ге біреу кеп:
-Ең алдымен жақсылықты кімге істейсің десе,
-АНАМА!,-депті.
-Жарайды, ал сосын кімге десе,
-АНАМА!,-депті.
-Иә түсіндім ғой, ал сонан соң ше? десе
-Тағыда АНАМА депті!
Міне пйғамбарымыздың өзі АНАН атаулыны қалай силаған!
Қазағымның бір сөзі бар емеспе, \"Анаңды з рет арқалап апарсаңда, ақ сүтін ақтай алмайсың\" деген. Сондықтан бауырларым Анамызды ардақтап, силап, көңіліне кірбің түсірмейік. Сол ақ сүтті ақтай алмайтын халге түспейік!
<span>Анашым мен саған мәңгілік борыштармын. Ренжітсем кешірім өтінемін. Осы жарық дүние есігін ашып берген АНАШЫМ саған мың алғыс!)))))))))))))))</span></span></span>
Қазақ – жаратылысынан жауынгер халық, олар найза мен қылыштың заманында ғана емес, автоматты қару мен моторлы соғыстың заманында да өзінің қайсар қайтпас халық екенін көрсете білді, өздерінің даңқты ерліктерімен соғыс тарихының беттеріне есімдері алтын әріппен жазылды.
Көптеген қазақстандық жауынгерлер жау тылында қоршауда қалып, Партизандық күреске араласты. Соғыс жылдары 3,5 мың қазақстандық партизан отрядтарында болды. Олардың ішінде бүгінде есімдері барша жұртшылыққа мәлім Қасым Қайсенов, Тоқтағали Жанкелдин, Әди Шәріпов, , Нұрым Сыдықов, Ғалым Омаров, Ғалым Ахмедияров сынды батыр партизандармен қатар Нұрғаным Байсейітова, Тұрғаш Жұмабаева, Жамал Ақәділова сияқты қыз-келіншектер де ерлік көрсетті.
Ұлы Отан соғысында Кеңес Одағы бойынша орден және медальдармен марапатталғандардың ішінде 96 мың 638 қазақ жауынгері бар. 11 мың 695 адам Кеңес Одағының Батыры атағына ие болды, соның ішінде жүзге жуығы қазақтар, 110 қазақстандық «Даңқ» орденінің үш дәрежесіне де ие болды. Бұрын айтылып, жазылып жүрген, тіпті ғылыми еңбектер мен үкімет адамдарының ресми баяндамаларында 500-дей адам деп көрсетіліп жүрді. Қазір олардың саны 106 батыр деп жазылды. Бұлар соғыстағы ерліктері үшін ештен-кеш жақсы дегендей, әділеттік салтанат құрып, «Алтын Жұлдызын» алған адамдар. Мысалы, батыр ұшқыш Плис Нұрпейісов Ақтөбенің жігіті, Қарақалпақстанға кейін көшіп барған. Ұшқыш Бақтораз Бейсекбаев соғыстың бесінші күні-ақ асқан ерлік жасаған. Оған Батыр атағы уақытында берілмей, 1997 жылы ғана Ресейдің және Қазақстанның қаһарманы атанды. Ал қазақстандық төрт ұшқыш, кейін әуе күштерінің генералдары Талғат Бигелдинов, Леонид Беда, Иван Павлов, Сергей Луганский Кеңес Одағының Батыры деген құрметті атақты екі рет иемденді. Қазақстандықтар арасында бірінші болып Кеңес Одағының Батыры атағын павлодарлық танк әскерінің генерал-майоры Кузьма Семаченко (1941 жылдың 22-маусымында) алса, ең соңғысы атақты панфиловшы, полковник Бауыржан Момышұлына (1991 жылдың 11-желтоқсанында) берілді. Украинаны азат етуде 120-дан аса қазақстандық жауынгерлер Кеңес Одағының Батыры деген атаққа ие болды. Днепр үшін болған шайқаста 18 жасар Жәнібек Елеусізов қазақтар арасындағы ең жас Кеңес Одағының Батыры болды.
Ұлы Жеңістің мерейтойына байланысты Кеңес Одағы Батырларының санын миллион адамға шағып, ғылыми талдау жасаған едік. Миллион адамға шаққанда Батырлар саны қазақта 35 адам болды, ал түрікменде – 20, қырғызстанда – 18, өзбекте – 16, тәжіктерде – 14 адам. Бір ғажабы сталиндік өктемдіктен өткен, ендігі жерде «біздің қазақтардың соғыста көрсеткен ерліктері өз дәрежесінде бағалана алды ма» деген сұрақ туады.
Меніңше, жеткілікті бағаланған жоқ. Пікірімізді нақты деректермен дәйектейік.
Бірінші дерек – 1941 жылы Панфиловтың тірі кезінде Бауыржан Момышұлы Ленин орденімен марапаттауға ұсынылған, ал генерал И.Серебряков 1942 жылы жаңа жыл карсаңыңда оған «Кеңес Одағының Батыры» атағын беруді ұсынған болатынды. Өкінішке қарай, бұл екі награда да Баукеңе бұйырмады. Себебі жоғарғы әскери басшылар Баукеңнің өздерінен бұрын әскери романға бас кейіпкер болғанына «риза» болып жүрген. Демек, «қайдағы жоқ қазақ» біздерден бұрын әскери-тарихи романға кіріп кетті деген көпе-көрнеу көреалмастықтан жолы кесілді. Осы себепті Александр Бекке де Сталиндік сыйлықты бергізбей қойды. Баукеңді дивизия командирлігіне тағайындау кезінде оны Жуков: «Мен полковникті соғыстың қаһарманы екен десем, кітаптың қаһарманы екен ғой» деп кекетеді. Баукең сөзден ұтылсын ба, оның бет-жүзіне қарамай, бірауыз сөзбен мықтап тұрып жауап береді. Жуков өзінің ойланбай сөйлегені үшін, Баукеңнен кешірім сұраған екен.
Екінші дерек – Рейхстагқа жеңіс туын бірінші болып тіккен Рақымжан Қошқарбаев пен Григорий Булатовтар да атақсыз қалып қойды. Бұларды 150-інші дивизия командирі Шатилов құшақтап сүйіп, қуанышын жоғары жақтағы командирге баяндайды. Олар болса, екінші рет Жеңіс туын қайта тіркеуге бұйрық беріп, біреуі – орыс Егоров, бір грузин Кантария дегендерді жіберіп, екінші Жеңіс туын тіктіреді. Бұл – 1-мамыр күні еді. Ал Қошқарбаевтар 30-сәуір күні түстен кейін тіккен болатын. Ұлы Жеңістің 36 жылдығы карсаңында казақстандықтар үшін үлкен қуанышты жаңалық болды. Ұлы Отан соғысының Батыры Рақымжан осы ерлікті айқындайтын құжаттарды еліміздің мемлекеттік мұражайының қорына табыстады.
Үшінші дерек – марапаттау мәртебесі бойынша, дұшпанның 100 солдатын атып өлтірген мерген «Кеңес Одағының Батыры» атағына ие болуға тиіс болатын. Ал біздің қазақ мергендері Қ.Адамбеков – 239, Ы.Сүлейменов – 341,Т.Әбдібеков – 397 дұшпанның көзін жойса да, бұл атақты ала алмады. Жасыратыны жоқ, соғыс кезінде аз ұлттардың өкілдерін ұлты орыс қолбасшылар мен командирлердің тарапынан кемсітуге жол берілді. Бұл – тоталитаризмнің солақай саясатының салдары еді.