Мүсіні-Статуя
М-дауыссыз,үнді.
ү-дауысты,қысаң ,еріндік,жеңіске.
с-дауыссыз,қатаң.
і-дауысты,қысаң,жіңішке,езулік.
н-дауыссыз,үнді.
і-дауысты,қысаң,жіңішке,езулік.
Күн жылынып, қар ери бастаған кезде, атам бақша жиегіндегі жуан бәйтеректің бұтағына бір ұяны бекітті.
Атам орнатқан ұяны шөжеторғай мекендеді де жұмсақ жүн-жұрқаны ұяға таси бастады. Бірақ осы кезде алыстан оралған қараторғай ұяны мекендегісі келген шөжеторғайларды қуып шықты. Онан кейін ұяға шөжеторғайлар тасып әкелген жүн-жұрқаның бәрін сыртқа шығарып тастап, ұяны тазалады.
Бір күні таңертеңгісін есік алдында самаурын қойып жүрген әжем әлденеге өкінгендей атамды шақырып, байбалам салды:
Ұяны бақша маңына неге орнаттың?оңбаған торғайларды көрдің бе? Қарашы әне, қараторғайлардың қылығын!
Қап, мынаны-ай,ә! Жәшікке өндіріп, қадағалап бағып отырған көшеттерімді бір күнде тас-талқан қылды. Еңбегім еш кетті-ау.
-Бұл бір қызық екен!-деп, міңгірледі атам кінәлі адамдай.
-бұлай болар деп кім ойлаған. Жарайды, қараторғайларға өшікпей-ақ қой, оларға да қажет болған шығар.
Бірақ жаңадан отырғызылған көшеттерге қараторғай енді тимеді. Ал бір тәуліктен кейін қараторғайлар ұяға тасып апарған, кеуіп қалған қызанақ көшеттерін қайтадан шығарып тастады. Енді қараторғайлар ертеден кешке дейін ұяға сабан, мамық тасумен болды. Сөйтсек, қызанақ көгінің хош иісі ұяға шөжеторғайлар тасыған жүн-жұрқадагн қалып қойған қан сорғыш жәндіктерді қуып шығады екен ғой. (182 сөз)
Мазмұндау жоспары:
1.Атам жасаған ұя.
2.Ұяға торғайлардың орналасуы.
3.Әжемнің ашуы.
4.Қараторғайлардың айласы.
осындай да тапсырма беретін болғанба
ғашықтық деген не сол туралы жаз и мысалға Қозы мен Баянды или Қыз Жібек пен Төлегенді ала саал. Оңайғой)
Бұл ақ нан, Яғни ас атасы.Бұл сары май-сүттен жасалатын өнім. Бұл тәтті қант-шəйға қосып ішеміз .Бұл қара кофе - зиян болса да ұйқыны ашады.Бұл суық сүт тоназтқаштан шыққан Бұл қызыл сəбіздерді анам екеуміз ектік.
Бердибек Сокпакбаев
Сокпакбаев Ыдырысович Бердибек
Имя при рождении:
Сокпакбаев Бердибек
Род деятельности:
писатель
Дата рождения:
15 октября 1924
Место рождения:
село Костобе, Нарынкольский район, Алма-Атинская область, Казакская АССР
Гражданство:
СССР
Дата смерти:
1992
Место смерти:
Алма-Ата
Сокпакбаев Бердибек Ыдырысович (15 октября 1924, село Костобе, Нарынкольский район, Алма-Атинская область, Казакская АССР) — 1992, Алма-Ата) — писатель Казахстана, детский писатель, автор многочисленных произведений о детях.
БиографияПравить
Семья, где рос Бердибек, была очень бедной. Своё детство он очень красочно описал в повести «Бала шаққа саяхат» («Путешествие в детство») (1960). В 8 лет Бердибек лишился матери, это стало его постоянной болью до конца жизни. Любовь к знаниям привил мальчику его старший брат Сатылган, впоследствии погибший на войне. Мальчику пришлось много испытать и пережить: и тяжелый труд, и голод. Тем не менее, он рос очень любознательным и способным ребёнком.
После школы прошел службу в армии. Затем — учеба в Алма-Ате в Казахском педагогическом институте имени Абая, позднее Сокпакбаев окончил Высшие литературные курсы в Москве. Работал учителем в школах родного района.
Писательскую деятельность Бердибек Сокпакбаев начал со сборника стихов. Он вышел в 1950 году и сразу нашел своих читателей. Следующая книга писателя — повесть «Чемпион» была выпущена в 1951 г.
Самую большую известность Сокпакбаеву принесла повесть «Менің атым Қожа» («Меня зовут Кожа»). Она вышла в издательстве «Детская литература», а затем уже с русского языка была переведена на многие языки и издана за рубежом: во Франции, Польше, Чехословакии, Болгарии.
Б. Сокпакбаев много занимался журналистикой, работал в редакциях газет и журналов «Қазақ әдебиетi», «Балдырған». Работал на киностудии. Его всегда волновали сложные проблемы детского воспитания. Книги Бердибека Сокпакбаева во многом автобиографичны. «То, что пережито в детстве, — говорил писатель,- не забывается никогда. Впечатления не скудеют, не охладевают. Они теплятся, как жар под слоем золы. Следует сдуть этот слой и вспыхивает огонь!..». Книги Б.Сокпакбаева удостоены заслуженных премий. По его произведениям «Меня зовут Кожа» и «Путешествия в детство» снимаются одноименные фильмы. Фильм «Меня зовут Кожа» удостоился премии на Международном кинофестивале детских и юношеских фильмов в Каннах (Франция) в 1967 г.