Ауыз әдебиеті — халық шығармашылығының айрықша саласы, ауызша шығарылып, ауызша тараған көркем-әдеби туындылардың жиынтық атауы. Қазақ халқының мұндай сөз өнерін ғалымдар ауыз әдебиеті деп атаған. Сонымен бірге ғылым мен мәдениетте “халық шығармашылығы”, “халық поэзиясы”, “халықтың ауызша сөз өнері” дейтін атаулар да осыған жақын мағынада қолданылады. 1846 жылы ағылшын Вильям Томс ұсынған “фольклор” (ағылшынша lolk — халық, lore — білім, даналық) сөзі де ауыз әдебиеті атауы үшін халықаралық ғылым атау ретінде орныққан. Бұлардың қай-қайсысы да бірінің орнына бірі қолданыла береді. Бірақ мағыналары бір емес.<span>ісі болып табылады. Ауыз әдебиетінің осы өзгешілігі оның әлеум. бітімін де айқын сипаттайды.</span>
1-А 10-А
11-В
12-Д 13-Д
2-С 16-Е
3-Д 17-Д
18-В
19-А
4-В
5-В
6-Е
7-С
9-Е
10
16. Кейіпкердің назарын өзіне аудару мақсатында қолданылған сөзі бар нұсқа.
E) - Оның дұрыс, қызым. Жақсылардың ең жақсысы сонда.
19. Мәтінде кездесетін адамның жас атауы.
D) Бойжеткен
Буын дегенимиз- сөз курамындагы бир немесе бирнеше дыбыстардың тобынан жасалған фонетикалық бөлшек.
Буынның түрлері; ашык буын,тұйық буын,битеу буын.)
Мысалы, үш, төрт есептік сан есімдері — зат есім-сан есімдер, үшінші, төртінші реттік сан есімдері сын есім-сан есімтүрінде қаралады. Есімдік пен сан есімдәстүр бойынша толық мағыналы сөз таптарына жатқызылып жүр. Сөздерді тапқа бөлу мәселесі өте көне дәуірлерден басталады (Аристотель, т. б. грек ғалымдары, үнді ғалымдары Панини, Яска т. б.). Тіл білімінде сөз таптарын жіктеу мәселесі күні бүгінге дейін талас тудырып келеді. Оған байланысты проблемалар аз емес