С прыстаўка, пын корань, і канчатак, цца постфікс
Ядвабам аголеных ўночы адценняў
Лунаюцца мары ў празрыстаці зор…
Мільярды сусветных жаданняў-трымценняў
Ахутваюць ласкаю стомлены бор…
Прыціхласці рэха на стромых прасторах,
Бавоўнасці водару прагны глыток…
Скідай нерашуча, няўмела свой сорам
І можа пачуе спакушаны Бог…
Як дыхае цень, што прачнуўся да скону,
Як коткаю крочыць смуга да ракі…
Як плача матыль у бяскрыллі палону,
<span>Дарагі сябар!
Прывітанне! Як справы? Пішу табе з Расіі. нас цяпер весна.Травка зелянее птушачкі поют.Как добра ў нас! А як у вас там? Спадзяюся, што ўсё добра, як і ў нас.Надеюсь што ў хуткім часе мы сустрэнемся.
Твой (імя)</span><span>Дорогой друг!
Привет!Как дела? Пишу тебе из России.У нас сейчас весна.Травка зеленеет птички поют.Как хорошо у нас!А как у вас там? Надеюсь , что все хорошо, как и у нас.Надеюсь что в скором времени мы встретимся.
Твой(имя)</span>
Адзін за аднаго трымацца - нічога не баяцца.
Сябар пазнаецца ў бядзе.
Не май сто рублёў, а май сто сяброў.
Стары сябар лепш новых двух.
Не быць мне вучоным.
Адразу же я выйшаў.
Зноў-такі я першы.
Няхай ідзе.
У кампазіцыі карціны не было нічога выпадковага.
Зрабіце тое ж самае.
Сады зялёныя ля хаты.