Клавдий Птолемей
Николай Копеник
Джордано Бруно
Галилео Галилей
Иоганн Каплер
Исаак Ньютон
Ilses Mutter machte Krach,<span>statt mit Mädchen ruhig zu sprechen.
</span>
Tabiat, uning mavjudligi uchun zarur bo'lgan inson barcha beradi. Lekin, ko'pincha bu sovg'alar, ikkilanmasdan, uzib gullar va evaziga hech narsa bermasdan, daraxtlar shoxlari holda taqdir biz yo'q. Yangi bir o'sadi bo'ladi, bir gap bo'ladi, deb bizga ko'rinadi. Atrofida aylanish, shu go'zal tabiati qanday qiyin bo'ldi. Biz faqat uning qadriga o'rganish uchun kerak!Tabiatning g'aroyib va uning boshqa mavsum biz bilan ne'matlar. Birinchi qadamlar, tabiat cho'tkasi olib kabi bahor, erga surgun, daraxtlar bo'yicha birinchi barglari bor. O'rmonlar va bog'lar hozirgi yozda tomonidan, ranglar berishning u gullar va daraxtlar gul. Kuzda daraxtlar qizil va oltin fireworks xiyobonlar va bog'lar bezatishni. Oltin kuz barcha atrofida tushgan barglari sariq gilam o'z ichiga oladi. Qish kelishi qor ustida yomg'ir bilan o'zgartiriladi. Ko'lda muz qaytmoqda, daraxtlar oq, bir palto bilan bajardi up. Uxlab sifatida, agar ularning egalik tabiat bahor qadar Qish va Malika bo'lishi kerak.Har qanday mavsumida, tabiatning noyob va nihoyatda go'zal.So'nggi yillarda tabiatni muhofaza qilish yaqindan e'tibor qaratilmoqda. Bu yaxshi emas, va shunday qilib, bizning Sayyora kelajagi haqida g'amxo'rlik qilish, qo'llab-quvvatlash ko'rsatgan va atrofimizdagi tabiat g'amxo'rlik kim ko'proq odamlar aylanmoqda. Va Ona, uning er pok go'zallik himoya saqlab qolish uchun umumiy burch va bizning vazifamizdir!
В повести "Черная курица"рассказывается о том, что все мы начинаем "портиться" , получая все даром. Как мальчик Алеша в этой сказке был умным и прилежным, так, получив волшебную семечку, он стал шалить. А получил он семечку от Чернушки-курицы, которую он кормил и любил более всех. Ведь чтобы его хвалили или поощряли, не надо было трудиться, все стало получаться легко, без усилий - само собой. Он не оценил благодарность Чернушки, которая его так щедро отблагодарила. Он нарушил обещание, данное подземным жителям, и даже если ему никто не поверил, Чернушке со своим народом пришлось уйти. Но вскоре Алеша понял свою вину и исправился.
Автор хотел показать нам, что если мы не ценим то, что имеем, то мы лишаемся этого.