Летам сякі-такі бур'янець, а бохан хлеба —і сыты чалавек.
Рыба не хлеб, сыты не будзеш.
Бублік не хлеб.
Дзіўны абаранак: вакол аб їси, а ўнутры няма нічога.
З'еўшы калач, прыступай зноў да хлеба.
Калач за калач, а дарма нічога.
Калач приестся, а хлеб ніколі.
Віцца яму піражкі, а ен табе лапці.
Без прыправы і аладкі іі зробіш.
Дачакаўся раз пшанічных караваеў.
З-за смычка — тонкая аладка.
еў бы хлеба, і зубоў няма.
Не для Грышы паляница.
Ці мая душа вораг цэлага кныша?
Хай кныш, каб не аладка.
Паляница — хлеб сястрыца.
Паляница — як пух, як дух, як милеє шчасце.
Якая пшаніца, такая і паляница.
Абы хлеб, а зубы знойдуцца.
А дзе ж той хлеб, што ўчора з'елі?
Без зубоў бедства, а без хлеба яшчэ горш.
Без хлеба і без вады дрэнна жыць.
Без хлеба і каханне гіне.
Без солі, без хлеба няма абеда.
І рыбка без хлеба агідная.
Хоць ніхто толченого хлеба не дачакаўся ні печ, ні есць.
Будзем пасьціцца, як хлеба не стане.
Легкага хлеба захацеў.
Грушка — минушка, а хлеб — кожны абед.
Даў бог хлеб, як зубоў не стала.
Тады нажыў хлеба, калі зубоў не стала.
Дзе хлеб-соль-каша, там і дом наш.
Дзе хлеб і вада, там няма голаду.
Добры хлеб, калі няма калача.
Жывем, хлеб жуем, а часам яшчэ і присолюємо.
Есць хлеб — солі няма, соль — хлеба няма.
Жытні хлеб пшеничному віна, дзед.
Жуй, тату, ваду, калі хлеба нічым.
Заўседы есць ядок гатовы на хлебушек.
З мякіны хлеба не испечешь.
З неба хлеб не падае.
З чаго хлеб з таго і пірагі.
З печы сырога хлеба не вымаюць.
І я вучоны на печаная хлеб. ямо хлеб троякий: чорны, белы і ніякі.
Кій на кій перашкаджае, а хлеб на хлеб не перашкодзіць.
Кладзі перад людзей хлеб на стале, будзеш у людзей на чале.
Кожнаму хлеб не горкі.
Калі б хлеб і вада, то не будзе голаду.
Як есць хлеба край, то і ў хляве рай, а як хлеба ні кавалка, так і ў святліцы туга.
Калі не стане хлеба, так грэнкі грэй.
Калі стала на хлеб, то стане і на абед.
Калі хлеб на стале, то і стол пасад, а колі ні кавалачка хлеба, тады стол толькі голая дошка.
Калі хлеб, тады і розум.
Лепш сухі хлеб з вадой, чым булка з бядой.
Лепш есць хлеб з вадою, чым жыць на чужыне.
Лепш свой хлеб недопеченный, чым чужы перепечений.
Людзі — не татары, дадуць хлеба і смятаны.
Гаворка гаворыцца, а хлеб естся.
Мой папуля паміж двума хлябамі памер: старога не было, а новага не дачакаўся.
Навык на белы хлеб, то ўжо ииого чорны ў зубы коле.
<span>Самы смачны хлеб ад свайго мазалі.,,,,,</span>
Безнең як урманнарында керпеләр, куяннар, төлкеләр, тиеннәр яши.
Керпе − бик чәнечкеле җәнлек. Аның бөтен тәне энәләрдән тора. Ул гөмбәләр, алмалар ярата. Аларны, кышка хәзерләп, җир астына күмеп куя. Керпе, ерткыч җәнлекләрдән сакланыр өчен, түгәрәк шар формасын ала. Ул еланнардан да курыкмый. Еланнарның башларына ташлана. Керпе сукыр тычканнар белән дә туклана. Ул үзенең балаларын бик ярата.
Куяннар ике төрле була: йорт куяннары һәм кыр куяннары. Йорт куяннарын ит, тире һәм мамык өчен үстерәләр. Куян ите − бик файдалы диетик ризык, ә мамыгыннан шәлләр, бияләйләр бәйлиләр. Кыр куяннары кышын ак, ә җәен соры төскә керәләр. Бу аларга дошманнарыннан качарга ярдәм итә. Чөнки куяннар бик куркаклар. Алар йоклаганда да бер күзен ачып, берсен йомып йоклыйлар икән.
Хәйләкәр төлкене без әкиятләрдән, җырлардан, табышмаклардан ишетеп беләбез. Анда ул акыллы, чая, хәйләкәр. Ул бик кызыксынучан. Төлке бик яхшы ишетә. Ул кырларда, урманнарда яши. Кырда кыр тычканнары белән туклана. Ул шулай кешеләргә файда да китерә. Чөнки тычканнар кырдагы ашлыкны ашый. Төлке тагын бакаларны, вак кошларны ашый. Җәй көне үсемлекләр белән дә туклана. Урман-кырларда ризык җитмәсә, авылга килеп тавык, үрдәкләрне дә алып китәргә мөмкин.Төлке матур җанвар, купшы киенгән. Туны җылы, матур һәм калын.
<span>Урман җәнлекләре елдан-ел азаеп бара. Аларны сакларга кирәк!</span>
3,827<span> × </span>1026 Вт или 3,827<span> × </span>1033 Эрг/с