Приставки -вы; -вы
Корань -нес, -лец
Бусел баіў беламу зайку байку
Жыла ў ельніку елка
А вялікі вол вязе на возе вербалоз (слова "воз" тут атрымліваецца непатрэбным таму, што калі дадаць яго да сказа атрымліваецца таўталогія:) Сэнс у сказа ёсць і без гэтага слова)
Аб - аб'яднаць; аб'ехаць
Ад - ад'ехаць; адысці
Пад - падрабіць; падслухаць
Я ўяўляю Насцю праз дзесяць гадоў маладой настаўніцай, з доўгай касой. На твары яе шырокая і добрая ўсмешка, а вочы часта іскрацца свавольствам. Яна прыгожая маладая дзяўчына, у яе шмат прыхільнікаў, але яна яшчэ не сустрэла сваю сапраўдную любоў. Яны жыве ў маленькай кватэры ў Гародне, дома ў яе заўсёды чыста і пахне свежай бялізнай і шакаладнымі цукеркамі. Яна шмат працуе, і дзеці яе вельмі любяць. Нягледзячы на тое, што яна вельмі добрая, чулая і вясёлая, у яе ёсць усяго адна блізкая сяброўка. Але гэта таму, што ў Гародню яна прыехала нядаўна. Упэўнены(упэўнена), што праз нейкі час у яе будзе шмат сяброў, шчаслівы муж и дзец<span>і.
Ўявіць жыццё Сержа праз дзесяць гадоў складаней. Мне ён </span>ўяўляецца прывабным юнаком, але выгляд мае адзінокі<span>, і праўда, сяброў у яго няма. Ён працуе ў Мінску з бацькам, на працы яго цэняць. Ён - добры малады спецыяліст, і, напэўна, шмат чаго ў жыцці даб'ецца. Аднак добра яго ніхто не ведае, характар у яго стрыманы і ўтойлівы. Бацькі яго ўпотай перажываюць, што ён не ажэніцца.
</span>
Вожык, вожыка, вожыку. Вожык-основа вожык, канчатак нулявы; вожыка-основа вожык, канчатак А; вожыку-основа вожык, канчатак У