1 Аднародныя дзейники: Ваня и тата <u>прыбирали</u> у кватэры. Бацьки и дзеци <u>зграбали</u> сухое лисце.
2. Аднародныя выказники: <u>Месяц</u> свециць,але не грэе. <u>Мама</u> прыгатавала абед,а потым павяла дачушку у заапарк.
3. Аднародныя даданыя члены сказа: Пасля удалага палявання лиса циха и нерухома <u>ляжала</u> у нары. Зайка <u>ласавауся</u> морквай и капустай.
Прама з лесу агрызкам алоўка брат напісаў маме ліст пра жыццё ў лагеры.
Калі
я папрашу вас вызначыць у гэтым сказе склонавыя формы назоўнікаў, вы
назавеце назоўны, родны, давальны, вінавальны, творны і месны. Разам
шэсць склонавых формаў. З пункту гледжання сучаснай мовы менавіта
так і ёсць. Аднак калі зірнуць на справу з пункту гледжання гісторыі
мовы, то атрымаецца, што ў нашым сказе не шэсць, а восем склонавых
формаў і кожная з іх ўжыта адзін раз. Выходзiць, разыходжанні паміж
сучаснай мовай і мовай старажытных славян тычацца цяперашніх роднага і
меснага склонаў.
Параход, самалёт, самавар, пешаход, верталёт, светла-сiнi, першакласнiк, белагаловы, жыццялюб, мухамор, стагоддзе, пяцiпавярховы, сiнявокi, сямiгодка, кнiгалюб.
Большасць вядомых прыме прыйшлі да нас з часоў глыбокай старажытнасці ад продкаў-славян. Тады людзі бачылі свет у працэсе пастаяннага супрацьстаяння дабра са злом, які праходзіць з пераменным поспехам кожнай з бакоў. Перамога аднаго з іх вабіла за сабой разнастайныя змены ў жыцці народаў і умовах надвор'я. Добрыя і дрэнныя забабоны, такім чынам, складваліся на аснове высноваў з заканамернасцяў, заўважаных у розны час людзьмі.
Добрыя прыкметы - вынік ўздзеяння на рэальнасць светлых сіл, якія аказвалі чалавеку дапамогу, абаранялі ад злых духаў, ацалялі ад наведзены псуты. Такія забабоны часта ўжываліся ў побыце, напрыклад, вялікая колькасць радзімак абяцала немінучае шчасце, як і падабенства дзіцяці з бацькам супрацьлеглага полу. Сустрэча на шляху жанчыны, апорнай напоўненыя да краёў вёдры, была прыкметай хуткага шанцавання.
Вера нашых продкаў у цёмныя сілы стала прычынай з'яўлення дрэнных забабонаў. Лесавікоў, вадзяных, чарцей, і іншую паскуддзе часцей за ўсё абвінавачвалі ў нанесеным чалавеку шкоду, і нават у прычыненай смерці. Перабягала дарогу чорны кот і па гэты дзень з'яўляецца падставай для змены маршруту многімі забабоннымі людзьмі. Аднак прынята думаць, што нельга баяцца дрэнных знакаў, а добрымі прыметамі не варта грэбаваць, так як вера ў лепшае дадае шанцы на поспех.
Прыклады распаўсюджаных прыме
- Чухаецца правае брыво - сустрэнеш сябра, левая - ілжывага чалавека;
- Зачасаліся шыя - да застоллю, і, магчыма, да бойкі;
- Гараць шчокі, патыліцу свярбіць - да галашэньне, смутку;
- Зачасаліся пераноссе - сустрэча з мерцвяком;
- Сверб у назе - вестка радаснай падзеі;
- Чухаецца правае вока - убачыш наканаванага, левы - да сьлёз;
- Звон у правым вуху - прадвеснік добрых вестак, у левым - дурных, а калі абодва засвярбелі - чакайце нязначныя весці;
- Гудуць ступні - рыхтуйце торбу для падарожжаў у далёкі шлях;
<span>- Выпадкова прыкусілі мова - хто-то пра вас ліхасловіць.</span>
Ответ:
пераклад на беларускую мову:
Гусь быў вялікі і на рэдкасць прыгожы, усім выглядам дэманстраваў незалежнасць, упэўненасць і ўменне за сябе пастаяць. Ад яго пахла адрынай, дзе ён бавіў начлег з качкамі і курамі. Таму паставілі яго ў ванну і сталі мыць пад дожджыкам. Ён дапамагаў нам: сваёй доўгай шыяй, нібы вяхоткай, доўга цёр апярэнне і выйшаў з ваннай беласнежнай важнай птушкай. А потым раптам разгарнуў крылы і з такой сілай закалаціў імі ў паветры, што люстра ў пакоі захісталася.
Поспехау)