Надеюсь разберёшь мой почерк;
Жывем, ды хлеб жуем.
* * *
Хто ў неба глядзіць, той без хлеба сядзіць.
* * *
Хто працаваць рады, той будзе хлебам багаты.
* * *
На панскім полі хлеба не заробіш.
* * *
Пусты колас галаву высока паднімае.
Майго сябра клічуць Яўгенам .Мы сябруем з ім з самага дзяцінства,да сённяшняга дня. Ён вясёлы, прыязны, працавіты хлопец.Знешнасць у Яўгена не вельмі прыкметная.У яго русыя валасы і карыя вочы.Характар у Яўгена спакойны. Яўген мой самы лепшы сябар, таму што ён ніколі не здрадзіць і не кіне мяне ў бядзе.Дзякуй табе,Яуген! Спадзяюся,што наша сяброўства будзе доўгим і моцным.
Верш-прысвячэнне роднай вёсцы, напісаны выхадцам з Калоднага Сяргеем Карыцькам.
Ёсць у Палессі…
Ёсць у Палессі вёска незвычайная,
Што лашчыць беларускай мовай слых,
Навокал дыялекты разнастайныя –
І гэта пацяшала нас, малых.
Мінулае тут з марамі сустрэлася,
Яго я адкрываю кожны год…
Прапрадзед быў паплечнікам Міцкевіча,
Са Шчорсаў пачынаўся радавод.
І беларускасць тут здаўна нязводная,
Дайшла да нашай вёскі праз вякі…
Люблю, як маці, роднае Калоднае,
Заўсёды сэрцам з вамі, землякі!