Ну я понимаю эту пословицу так,что ничего не может быть лучше чем где ты родился,жил и любил.
Зіма - сапраўдная чараўніца! Ёый ўласціва зменьваць ўсё вакол. Ні жудасны холад, ні прабіраецца да самых костак хвосткі вецер не могуць адабраць у зімы яе чароўнага чараўніцтва. Яе белыя фарбы здольныя ператварыць нават самы пануры пейзаж у майстэрскую карціну, напісаную лепшым мастаком у свеце. А ў памагатых у зімы - непараўнальны знаўца мастацтва. Хто ж гэта? Вядома, мароз! Гэты гарэза выводзіць на вокнах сваёй магічнай пэндзлем непаўторныя ўзоры, адзіныя ў сваім родзе. Ён падбірае асаблівыя фарбы, якіх няма ні ў аднаго мастака. У марозу ў запасе мноства палотнаў, ні на адным з якіх малюнак не паўторыцца нават у самай маленькай дэталі.
Зіма бачыцца людзям нейкай Снежнай Каралевай - трохі няветлай і халоднай. Але яна неверагодна прыгожая ў сваіх ледзяных упрыгожваннях і белай вопратцы, вытканых з маленькіх снежных макулінак. З кожным сваім крокам яна пакрывае зямлю белым чароўным покрывам - пухнатым, лёгкім і паветраным ... А адным толькі узмахам рукі ахінаюць дрэвы, кусты, дахі дамоў дываном з срэбра, пералівістым і падпаленым казачнымі блікамі. Прыгажуня-зіма пройдзе ўсюды: па шырокіх палях, дрымучым лясам, паверхням рэк, разрослым раўнінах і ярах. Кожнаму з гэтых месцаў яна падорыць часцінку сябе, кожнае забярэ ў сваю чароўную казку.
Приїзд синів Тараса Бульби з бурси в батьківський дім. Рішення Тараса відправитися з синами на Січ. Життя на Січі. Бульба обмірковує військовий похід, щоб сини в ньому прийняли участь. Привід для походу з’являється. Козаки готують військо. Братам в бою немає рівних. Облога польського міста. Андрій переходить на сторону поляків. Бій при взятті міста. Тарас Бульба вбиває свого молодшого сина за зраду. Остап потрапляє в полон. Пораненого Тараса рятують бойові друзі. Тарас Бульба робить спроби врятувати свого сина. Присутність батька на страті сина. Помста батька за загибель сина. Загибель Тараса Бульби.