Вот пожалуйста у меня в школе это проверили сказали правильно всё
<span>Хлопчык ведаў, што зайца так, як птушаня ў гняздзе, не накрыеш. Тут ужо трэба маладзецтва, небывалае здарэнне, - каб ён, такі імклівы, няўлоўны, ды апынуўся ў тваіх руках. Але аднойчы такі цуд адбыўся. А што не з зайцам, а з маленькім зайчыкам, дык цуд ад гэтага быў ані крышку не меншы. Іх тады, цэлы вывадак зайчанят, не проста знайшлі ў канюшыне, а выкасілі. Як жа добра, што не падрэзалі касою! Вялікія, хто касіў, кінулі косы і пачалі лавіць зайчанят, што сыпанулі ва ўсе бакі. І смешна так, як завадныя, і не вельмі хутка. Цяжка сказаць, як гэта ён сам, той хлопчык, не дагнаў ніводнага. Можа, таму, што хацеў палавіць усіх адразу. А аднаго яму далі. Рука дарослага трымала зайчаня за вушкі, толькі пальцамі. А шарачок па-немаўлячы пацешна дрыгаў заднімі лапкамі, нібы ад радасці, нібы з усмешкай. Хлопчыку сказалі, што зайца няможна браць за спіну, а толькі за вушы, і малы чалавек, з вялікай асцярожнасцю і трывогай, узяў малога зайца так, як трэба браць, адчуў у пальцах і цёплыя лапінкі вушэй, і дрыганне ножак, а потым, ужо без парады дарослых, палажыў яго ў шапку і, нібы ў гняздзе, панёс трушком ды подбегам дахаты</span>
Мы сустракаем лета.
Запишы гэты тэкст, калі ласка.
Давайце заспяваем гэтую песню!
Мы пішам слаўны верш.
Я спявала б, але нельга - маці спіць.
Ен хацеў бы гэты самакат.
Няхай прынясе мне папіць.
Прости, что не сразу)
Наступіла ціхая летняя ноч.(назоўнік)
Мы ішлі побач з маці і маўчалі.(займеннік)
Малыя прыціхлі, слухаючы бабуліну казку.(прыметнік)
Сямёра аднаго не чакаюць.(лічэбнік)
Перажытае прыгадваецца мне ўсе часцей .(дзеепрыметнік)
Жыць - Радзіме служыць(інфінітыў)
І-злучальны злучнік.(злучнік)
"Ура" пачулася здалёк.(выклічнік)
Лепшыя з вучняў былі ўзнагароджаны граматамі(сінтаксічна непадзельнае словазлучэнне,выражанае спалучэнненм прыметніка ў н.скл і назоўнікам ў р.скл.)
Встречается эта птица в отдельных районах страны: на севере восточной Сибири, на востоке полуострова Таймыр в Магаданской области. Зимует она в Беринговом море и в Северном Ледовитом океане.
Эта птица, чуть больше голубя, нежна на вид, хрупка, приспособилась к суровым условиям вечного холода. Спинка у неё пепельно серая, а сама белая с ярко розовым оттенком.