Зубры и буслы, лесе, флоту, масточкам, рукзаку, поспеху.
Словы "родны край" не заўсёды азначаюць для розных людзей адно і тое ж. Для некаторых родны край - гэта месца, дзе яны нарадзіліся. Для іншых - дзе яны пражылі большую частку жыцця. Але часам родным краем становіцца месца, дзе ты быў усяго раз. Проста так склалася, што менавіта гэта тое месца, дзе ты адпачываеш душой і сэрцам.
Я называю родным краем вёску, дзе жывуць мае бабулі і дзядулі, дзе нарадзіліся мае мама і тата. Так склалася, што нарадзіліся яны ўсе ў адной вёсцы. І нядзіўна, што ў дзяцінстве я праводзіў там цэлае лета і амаль усе святы: то ў адных дзядулі і бабулі, то ў другіх.
Вёска гэтая невялікая, але тым яна мне і падабаецца. Там няма мітусні і шуму, як у горадзе. Там можна адпачыць ад тэлевізара, тэлефона і інтэрнэту.
А якая там прыгожая прырода! Непадалёку знаходзіцца лес, дзе расце мноства грыбоў і ягад. А трохі далей ад яго размяшчаецца возера, куды мы з бацькамі хадзілі летам купацца.
<span>Мая вёска - гэта тое месца, адкуль ад'язджаеш адпачылым, нават калі ты ўвесь час працаваў на гародзе. На жаль, цяпер у мяне радзей атрымліваецца бываць там. Але ў бліжэйшую нядзелю я абавязкова туды з'езджу, я абяцаю.
</span>
Лічыцца, што амонімы перашкода ў моўным зносінах, у разуменні адзін аднаго. На самай справе, калі пачуеце (або ўбачыце) слова клуб, вы можаце не зразумець, ідзе клубе дыму ці гаворка пра пра грамадскую арганізацыі, аб'яднанні людзей для сумеснага адпачынку, забаў, зносін. Аднак натуральнай гаворкі словы рэдка спажыць. ляются асобна. Звычайна яны спалучаюцца з дру- гими і ўтвараюць кантэкст. А па кантэксце лёгка здагадацца, які сэнс маецца на ўвазе
Кожны з нас сам вырашае, як яму пражыць сваё жыццё. На сваiм шляху мы сустракаем не толькi шчасце i поспех. Нярэдка <span>нас чакае гора цi проста нядобрыя людзi. I толькi ад нас самiх залежыць, як мы станем паводзiць сябе ў гэткiх абставiнах.
</span><span>Адзiн чалавек азлобiццца, стане дрэнна абыходзiцца з тымi, хто слабейшы за яго. Будзе помсцiць за свае няўдачы людзям, якiм няма чым адказаць i якiя ў гэтых самых няўдачах зусiм не вiнаватыя. Потым той невiнаваты, каго пакрыўдзiлi такiм чынам, будзе сам помсцiць яшчэ слабейшым. Атрымаецца замкнутае кола, з якога няма выйсця.
</span><span>Другi чалавек у цяжкiх абставiнах выхаваецца, стане мацнейшым, пачне дапамагаць тым, хто апынуўся у гэткай сiтуацыi.
Адным словам, той, хто быў чалавечным, чалавечным у цяжкiх абставiнах i застанецца. Той, хто не быў, пакажа сваю сапраўдную сутнасць. Вось так жыццё выпрабоўвае чалавека на чалавечнасць.</span>