[в о с' э н' , в о с' э н' з а л а т а й а с' э й э р а д а с' ц' н а з' а м л' і , х м а р к а ў с' і н' і м н' э б' э т а й э , м к н у ц' у в ы р а й ж у р а ў л' і . н' і т к а й с р э б н а й п а в у ц' і н' э ў к о с а х с о н' э й к а б л' і ш ч ы ц' . ш т о з а ц у д н а й э з' і х ц' э н' э !]
23 гук - [р]
30 гук - [а]
25 гук - [д]
32 гук - [а]
43 гук - [с']
60 гук - [ц']
Атрымаецца слова [р а д а с' ц'] - радасць.
Мама прыгатавала вячэру, а тата памыў посуд.У мяне зламаўся стары тэлефон, і я купіў сабе новы мабільны.Наступіла ноч, і на небе ўзышоў месяц.Прыйшла зіма, але снег не ідзе.Я чытаю, а брат мне. перашкаджае.
<span>Хан Бату ў казцы Ўладзіміра
Караткевіча «Лебядзіны скіт» — злы, мудры , ваяўнічы, жорсткі, сваянраўны,
бессардэчны, ганарлівы, карысны і, бясчэсны. Ён пapaўнoўвae нapoд рускай зямлі
ca cтaткaм, y якiм кoжны, як жывёлa, дyмae тoлькi пра тое, каб з’есці іншага,
пакуль не з’елі яго. Ён здзeклiвa выкaзвaeццa пpa пaлoнныx, якiя xyткa зaбyдyць
cвaю мoвy i cвaю зямлю. Гэта гаворыць пра яго як пра чалавека, упэўненага ў
сабе, ганарлівага і чэрствага — ён атрымлівае асалоду ад сапраўднага моманту,
адчувае сябе пераможцам і не думае пра будучыню.</span>
план
1.Серж-хулиган
2.Знаёмства з говай вучаницай-Насцяй Закрэускай
3. Дрэнны учынак Сержа
4.Апавяданне пра старога Закрэускакга
5.смелы статы Закрэуски
6.Насця чакае сваю маци
7.Насця даравала Сержа
Пра абодзьвух хлопчыкаў можна сказаць, што
яны добрыя хлопцы і добрыя, надзейныя сябры. <span>Выпадак, апісаны ў аповядзе, не змяньшае
каштоўнасці іх сяброўства. Складана даць характарыстыку іх асоб, бо з тэксту
апавядання мы ведаем толькі, што Грыша лепш і лягчэй вучыцца. І ён ніколі не
адмаўляе Лёне ў дапамозе па вучобе. Паводле тэксту, Лёня і Грыша ўсё робяць
разам, і ва ўсім дапамагаюць адзін аднаму. Тое, што здарылася паміж імі пасля
кантрольнай па дарозе дадому - выпрабаванне сяброўства, і, на мой погляд, яны
яго прайшлі. Тое, што Грыша абурыўся на горшую адзнаку, не дзіўна, гэта бывае з
усімі. Больш мяне здзівіла тое, што ён пакінуў сябра аднаго на дарозе. Вядома,
калі б не завіруха, небяспека для жыцця, хлопцы не так востра зразумелі б, што
адбылося, бо гаворка не толькі аб сяброўстве: нікога нельга пакідаць у
небяспечнай сітуацыі. Але гэта - урок на ўсё жыццё, і лепш прайсці яго раней і
зрабіць высновы на будучыню. Бо Грыша ўсвядоміў свой учынак, вельмі перажываў і
карыў сябе за яго, не быў упэўнены, што прыяцель зразумее і даруе. </span>