Над назоуниками 1-га скланення литарай абазначце склон: У сваёй хаце и вуглы дапамагаюць. родная зямля мякчэй любой пярыны. Адна ластаука вясны не<span>робиць.Дзе няма ахвоты там няма работы. На чужой старонцы рад сваёй варонцы.</span>
У гэтым творы гаворацца а нравах чалавека, а яго любвi да рродных мясцiн. Аутар запрашае шанаваць и любiць нашых продкау.
за - прыстаўка
раст - корань
а - суфiкс
юць - канчатак
аснова - зараста
па - прыстаўка
жаўц - корань
е - суфiкс
л - суфiкс
i - канчатак
аснова - пажаўце (формаўтваральны суфiкс -л- у аснову не ўваходзiць)
<span>Дарэмна свішчаш: ніхто не пачуе.
</span><span>Не памылілася ў спадзяваннях: бачу, у гэтай грамадзе ўсе добрыя сэрцы.</span>
<span>Затым зноў нечаканая перамена: я стаяў над нейкаю прорваю і там мяне зноў спаткаў той страшны чалавек.
</span>
<span>Пасля адчыніў вакно: усюды панавала цішыня і ўжо колькі зорак свяцілася на небе.
</span>
<span>А зараз мушу спяшацца дадому: ужо поўнач, а дарога далёкая.
</span>
Некаторыя даводзілі: тут схавана нейкая здрада і што заплацяць за яе вялікім няшчасцем.
Школа #147 , бел.лит - ведёт Ирина Сергеевна