Участие башкирских воинов в отечественной войне 1812 года и заграничном походе 1813-1814 годов стало массовым проявлением патриотизма и единения народов россии.
1. Акружаюць!<span>
2. </span>Колькі ўжо акружалі?<span>
3. </span>А накладную даюць на паўтары.<span>
4. </span><span>Чакалі падмогі з тылу, а там ужо немец.
5. </span>Дакапаліся!
6. <span>Далей, праз які год ці два, бацьку раскулачылі – забралі ў сельсавет увесь іхні набытак, апісалі будынкі, а самога з маткай саслалі.
7. </span><span>I калі неяк сталі арганізоўваць лыжны агітацыйны прабег на 200 кіламетраў, то ў ліку лепшых лыжнікаў запісалі і Пшанічнага.
8. </span><span>Мой год пачалі ўжо прызываць.
9. </span><span>Пасадзілі нас у КПЗ, пачалі следства.
10. </span><span>Ну, далі каму колькі.
11. </span><span>Тралявалі ў распадак.
12. </span><span>Яўны пралік, дурная задумка, нікчэмная мера, і толькі.
13. </span><span>Здымак каманды-пераможцы надрукавалі ў мясцовай газеце.
14. </span><span>Што, можа, пралетарскую рэвалюцыю рыхтуюць?</span><span>
15. </span>З першага ж удару іх тут прыб’юць, як таго камара на лбе.
Скончылась зiмняя ноч. Промнi сонца пасерабрылi снежную гладзь. Пушыстая шэрань пакрыла галiнки дрэу́. Таямнiчасць i загадкавасць напоу́нiлi лес. Кацю зачаравала прыгажосць зiмняга леса. Сярод заснежаных дрэу́ дзяу́чынка адчула радасць i задавальненне.
Яна была нежывая. Больше там ничего не было про нее
Зваротак – гэта слова ці словазлучэнне, якое называе асобу ці прадмет, да якіх звяртаюцца з мовай (гаворкай). Зваротак выражаецца назоўнікам, іншымі словамі ў ролі назоўніка, займеннікам: Табе, любімая, пішу! Іграй, музыка, громка, гулка! Зваротак можа быць развітым: Цёплы дожджык, пырсні, пырсні на парэчкі і на вішні. Зваротак членам сказа не з’яўляецца, але не можа існаваць па-за сказам.
Знакі прыпынку пры зваротку:
Зваротак на пісьме незалежна ад месца ў сказе выдзяляецца з двух бакоў (у пачатку і ў канцы сказа – з аднаго боку) коскамі: